Kanchanaburi

Onze treinrit van Bangkok naar Kanchanaburi viel reuzengoed mee. Onderweg gesproken met enkele oudere reizigers die ook voor langere tijd onderweg zijn. Ook met een jong pools koppeltje. Ze vertelden dat op de eerste dag dat ze in Thailand (Phuket) aankwamen hun grote rugzakken met bagage gestolen zijn. Niet zo leuk voor hen en we herkenden het gevoel een beetje van vorig jaar.
Naar Kanchanaburi ga je natuurlijk voor The Bridge over The River Kwai en The Death Railway. Weer een treinritje. Vrij spectaculair. Verder ook het museum of war bezocht. Daar zie je hoe de spoorlijn is aangelegd tijdens WO II door o.a Britse, Australische en Nederlandse Prisoners Of War onder Japans bewind. Velen lieten hierbij het leven en liggen begraven in Kanchanaburi.
Het stadje, Kanchanaburi, stelt niet veel voor. Je kan er wel lekker en gezellig eten en de omgeving is heel mooi. We hebben een flinke wandeling gedaan door het Erawan National Park, mooie natuur, bucolische watervalletjes.
We merken wel dat het toeristisch hoogseizoen is, het is overal héél druk.
Ondertussen ook ons vervoer naar Ko Chang geregeld. Dat gaat vrij vlot, er zijn genoeg bureautjes die vervoer regelen. Het is alleen een kwestie van goed te onderhandelen anders betaal je veel te veel.
Na een lange dag aangekomen op Ko Chang. Vroeg vertrokken in Kanchanaburi, met een taxibusje vol slaperige Thai's naar Bangkok. Vandaar met bus en ferry naar Ko Chang. Paar dagen luieren en dan op weg naar het noorden.
Groetjes.